angliterario

source: FidlerJan at Morguefile.com Alright, not exactly a how to but at least some points to remember that might be helpful to those who are trying to make it through to the world of published authors. This is something that I just stumbled upon a few hours ago and decided might be worth writing a recap here in case I finally do get the nerve and the motivation to write something.    This is probably something that all aspiring fiction writers can take note of, not just thriller writers but writers of all genre. Some might be applicable, some may not.    According to Janet Reid , or at least according to the notes she took from a thriller seminar she attended, the following are the characteristics that usually make a good thriller book. It's either a book focused on one of the listed characteristics or all of them. CONCEPT: The speaker cited Jurassic Park as a good example for this. How many other books have we read which took us in right from the start because of some exc

you sat there in a chocolate coated smile stared at me, eyes smiling I wasn't expecting you I wasn't expecting anything you shattered my walled existence you'll probably sneer at this stare ahead and say, "don't give me this shit, just love me and let's take it from there." my heart burned strange it has always been cold I let go of your chocolate coated smile my heart burned you thawed what was cold but not by much I was never a fan of chocolate coated smiles ↞⇼↠ written a thousand years ago

Nivel 15 18 de Julio de 2009 Aunque los carnavales llegaron a América principalmente por influencia de los colonizadores españoles y portugueses, la tradición del carnaval Dominicano nació a causa de los esfuerzos para luchar por su independencia. Después del año 1844, ya celebraron en esta colonia española fiestas con mascaras. Pero la celebración tradicional que se conocen hoy en día creció a partir de las gestas republicanos, en que celebraron la independencia desde el ejército Haití que le invadió tras la separación de forma pacífica de este país desde España en el año 1821. La expulsión del ejercito Haití tras de veintidós años de ocupación fue celebrado con disfraces y marcaras, diablos cojuelos y desfiles de comparsas en las calles, bailes de disfraces en los clubes sociales y alegría general. Esta celebración se celebró cada año mezclado con las celebraciones carnestolendas como se celebraron en otros países católicos. Tras la connotación patriótica de esta celebración

Pag-sikat ng araw Bangon sa upuan Isara ang kompyuter Magpunas ng pulbos Sa mukhang namumutla Para itago ang eyebags Sa ilalim ng mata Magkuskos ng lip gloss Sa mga labing nanunuyo Kulang sa hamog Inagaw ng aircon Pagtirik ng araw Ilabas ang shades na madidilim Itago ang mga matang Sa liwanag ay silaw Parang bampirang Matutunaw sa araw Parang aswang Sa gabi naghahanapbuhay Parang engkanto Lulubog lilitaw Di mahagilap tuwing may araw Paglubog ng liwanag Pagtirik ng buwan Babangon, maliligo, gagayak Magtatapang-tapangan At lalakad sa madilim na kalye Upang mag-abang Ng tricycle, pedicab, jeep o taxi Kapag sinuwerte Makakarating ng maaga't mag-aalmusal Kapag minalas luhaang uuwi ng bahay Pagka't pera, celfon at bag Ay naholdap at nalimas

Naroon ako sa iyong pagsilang Nang ang unang sikat ng araw Sa pisngi mo'y humalik Ang mga bisig na ito Ang sa iyo'y unang yumakap Nang una mong naramdaman Lamig ng hanging umihip Naroon ako nang mga paa'y Unang yumapak, lumakad, tumakbo Napagmasdan ko ang pagbukas Ng iyong mga matang malilinaw at mabibilog Bagama't hindi lahat ay iyong makita Marahil sapagka't di pa ganap Iyong kamalayan Naroon ako nang unang isinigaw Itong damdaming kinimkim Saksi ako sa pagsibol ng pagbabago Sa iyong puso at sa iyong isip Naramdaman ko ang iyong mga paghihirap Ang iyong mga kabiguan At ang iyong pagsuko Sana'y naramdaman mong ang pakikibaka Ay hindi lamang sa iyo Na ang pagnanais ng pagbabago Ay ninanais ko rin At ang unti-unting pagtubo Ng kawalan ng pag-asa Ay dumudurog sa aking puso Narito lamang ako Kung ika'y magmamasid Nang higit at lampas Sa iyong mga sariling panganga-ilangan Kung matututo kang kilalanin At pagyamanin Ang mga b

Hindi mawala sa isipan ko Iyong payong na pula Doon tayong dalawa ay sumukob Sa ilalim ng ulang panaginip Kulay nito'y kasing tingkad Ng dugong dumadaloy sa katawang ito At nagbibigay buhay sa mga labing ito Na sa halik mo'y naghintay Parang palad itong Kumuyom sa ating dalawa Tayong dalawa mag-kasama Ang lahat ay pawang anino lamang Sa lilim nito tayo'y nagtago Mga katawa'y nagkadampian Lamig ay nawala pagka't tayo'y nagkayakap Ito'y panaginip, alam ko Bagama't mga labi'y di nagtapat Ramdam kong tayo'y naging isa Sa ilalim ng pulang anino nito Ako'y naniwala, puso'y pilit binuksan Sa bawat patak ng ulan ako'y nangarap Malahibla ng panaginip na sa aki'y bumalot Pinilit kong gawing buo, konkreto Sa singnipis ng sinulid ako'y kumapit Kagaya ng ambong dumadaan sa tag-araw Anino ng lunggating ito'y mabilis na lumipas Mga sinulid na hinabi't kinapitan ay napigtal At ang payong ay tumiklop, k

Para kang magnanakaw Bigla na lang nanalakay Isang umagang tahimik Lakas mo'y kumabog Nilibot mga kabahayan Pati na rin mga kabukiran Hanging ibinuga'y humagupit Umikot at sumipol Na wari ba'y nanunukso Pansinin ninyo ako Ito ba ang ninais mong sabihin O baka naman tumabi kayo't dadaan ako Kung sana'y nagpasabi ka Kami'y tahimik na gigilid At yuyuko sa lakas mong dala-dala Subalit bakit kinailangan Magdala ng dagsang tubig Sa lupang tuyo at nananahimik Kumpara saiyo kami'y mahina, Oo Pero hindi kagaya mo kami'y may puso Kaya kami ngayo'y nagdadalamhati Sapagkat iyong tinangay Mga taong sa amin ay mahalaga Ngayon sila'y wala na sabay ng iyong pag-alis Parang bula

Nauna nang tumilaok ang manok bago pa ang pag-sikat ng araw.  Bawat pagtilaok nito ay hudyat ng pag-uumpisa ng isang bagong araw. Isang bagong araw na nangangahulugan ng paglipas ng panahon, paglipas ng mga dahon ng kalendaryo. Ng panibagong pakikipag-sapalaran upang hanapin ang kahulugan ng bawat hiningang binibitawan, upang tugunin ang kahilingan ng bawat segundong lumilipas. Bago pa man maihiyaw ng tandang ang huling hudyat ng kaniyang pagtilaok, nakabangon na si Aling Fe mula sa papag na kaniyang hinihigaan. Ang papag na iyon na naging piping saksi sa lahat ng mga naging kaganapan sa kaniyang buhay, at sa buhay ng kaniyang mag-ama. Bago tuluyang bumangon, nilingon niya ang likuran ng natutulog pang si Mang Luis. Patuloy ang pagbaba at pagtaas ng mga balikat nito, kasabay ng malalalim na paghinga at panaka-nakang paghilik.  Bukas tatlumpu’t limang taon na silang mag-sasama bilang mag-asawa.  Napabuga ng isang malalim na buntung-hininga si Aling Fe, napailing, sadyang napakabil

According to the Bible faith is being sure of what we hope for and certain of what we do not see. It means that having faith is believing in the truth or existence of something without proof.  Rationalists will always find fault in that because faith is beyond the scope of the rational. Further still, one might argue in the utility of having faith in this hi-tech society where every knowledge is within the grasp of anyone's hand. Alexander the great thought that too. He lamented the fact that there were no more worlds to be conquered.  He was wrong.  Centuries later Christopher Columbus reached the shores of America, and in 1969 Neil Armstrong landed on the moon.  At the height of Albert Einstein's career, scientists thought that they had finally resolved the mystery of the atom. Only decades later we learn that a single nucleus of an atom contains even more smaller particles of energy.   Do we really now know everything?   The quest for knowledge continues.  There are still ma